InstaMe

Tuesday, November 9, 2010

Semalam Bersama Teman siri #2

Hari ini giliran aku.
Entah kenapa aku merasakan kekecewaan yang teramat apabila kutahu aku tidak berjaya. Mungkin kerana aku terlalu berharap.

Apa yang aku perlukan sekarang ini hanyalah kata-kata semangat dari mereka.

Aku:
Tak dapat la. Waaa...

BFF:
Ala, mungkin bukan rezeki ang lagi tu. Mungkin Dia ada yang lebih baik untuk ang. Mana kita tao. Lagi pun pensyarah aku penah kata, Kita ni macam juai skill kita kat depa, kalao depa takmao, it's their lost kan?

Aku:
Memang ang slalu berjaya buat aku senyum. :)


*******************************
Aku:
Sedihnya....

Habi:
Ala, ni kan baru yang pertama? Bukan rezeki lagi la tu. Lagi pun ingat tak Mard kata apa?

Aku:
:)


*******************************
Aku:
Tak tao la kenapa ude rasa kecewa sangat Kak Ct.

Kak Ct:
Tak pa ude, sabar. Mungkin ni bukan rezeki ude. Mana tao Allah nak bagi yang lebih baik untuk ude. Ingat lagi tak yang kita pernah bincang dulu? Yang ude tulis dalam blog tentang kemanisan sabar. Kak Ct percaya, kalao kita sabar, satu hari nanti kita mesti akan rasa kemanisannya.

Aku:
Betul jugak cakap Kak Ct.

Kak Ct:
Allah nak uji kita. Mungkin sebab kita kuat. Dia nak tengok sejauh mana kesabaran dan ketakwaan kita kan. Jadi tak payah la nak sedih2. :)

Terima kasih kakak kerana sangat memahami.


********************************
Aku:
Memang konfem dah tak dapat. Aku kena balik kampung la.

Meh:
Ala, takpa la tu. Bukan rezeki lagi. Banyak lagi keja lain kan. Lagipun kalao keja ngo nanti susah gak. Nak kena pi sana sini. Tinggai laki ang. Ang cari la keja kerajaan. Senang dan terjamin. Dia nak suruh ang ngandung dulu la tu.

Aku:
Hehehe...Ya ka...?


*********************************

Terima kasih kepada mereka.
Mama pulak masih lagi konfiden yang aku masih ada peluang.
Aku pun tak tahu. Mungkin betul cakap mereka. Belum rezeki aku.

Namun ada jugak yang tersenyum puas dengan berita ini.
Ya, aku gagal.
Ketawalah semahumu.

2 comments:

Mommy Meh said...

banyak lagi peluang lain. toksah la sedih2 sangat.

Nurul said...

tq la meh...
aku rasa mcm dh ok skett...
may be ada la hikmahnya aku xdpt ni...
bleh blk kg...
hehe...
mcm excited plak nk blk dok umah baru...
xpa, rezeki ada di mana2... :)
dia nk srh aku bg abeh master dulu la tu...